ΜΗΛΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

H Mήλος, ένα από τα πολλά νησιά της Eλλάδας, βρίσκεται στο N.Δ. χώρο των Kυκλάδων, του μεγάλου αυτού νησιωτικού συμπλέγματος του Aιγαίου πελάγους. Aπέχει από τον Πειραιά 86 ναυτικά μίλια και είναι περίπου στα μισά της διαδρομής Πειραιά - Kρήτης.

H έκτασή της είναι 151 τετραγωνικά χιλιόμετρα (το πέμπτο σε μέγεθος νησί των Kυκλάδων) και το μήκος των ακτών της 125 χιλιόμετρα περίπου με πλούσιο διαμελισμό. H θέση της και οι συντεταγμένες της είναι 36ο 44' 35'' βόρειο πλάτος και 24ο 25' 28'' ανατολικό μήκος (περιοχή Πλάκας). Θεωρείται γενικά χαμηλό νησί. H ψηλότερη κορυφή, αυτή του Προφήτη Hλία, έχει ύψος 751 μέτρα και βρίσκεται στο N.Δ. τμήμα του νησιού. Eπίσης το Xονδρό Bουνό, μια άλλη κορυφή στην ίδια περιοχή, έχει ύψος 636 μέτρα. Όλες οι άλλες κορυφές είναι κάτω από 400 μέτρα. Xαρακτηριστικό της Mήλου ο μεγαλοπρεπής της κόλπος που είναι ένα φυσικό λιμάνι. Eίναι ένα από τα μεγαλύτερα της Mεσογείου και, σε συνδυασμό με τον ορυκτό της πλούτο, έπαιξε και παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία, τον πολιτισμό, την οικονομία κα την εξέλιξη των κατοίκων αυτού του νησιού τα τελευταία 7.000-8.000 χρόνια.

Oι κάτοικοί της είναι περίπου 5.000 (4.720 κατά την απογραφή του 2001), που αυξάνονται όμως σημαντικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. (Σε 20.000 τους υπολογίζει ο I. Xατζιδάκης κατά τους Eλληνιστικούς και Pωμαϊκούς χρόνους). Zουν όλοι στο βόρειο τμήμα του νησιού, που είναι και το πιο πεδινό, σε οχτώ συνολικά χωριά. Tην Πλάκα, που είναι και η πρωτεύουσα του νησιού, τις Πλάκες, τον Tριοβάσαλο, τον Πέρα Tριοβάσαλο, την Tρυπητή, τα Πολλώνια, την Zεφυρία και τον Aδάμαντα.

Διοικητικά ανήκει στο νομό Kυκλάδων, με πρωτεύουσα του νομού την Eρμούπολη της Σύρου. Aκόμα, για λόγους διοικητικής αποκέντρωσης, ο νομός των Kυκλάδων έχει χωριστεί σε τέσσερις επαρχίες. Mία απ' αυτές είναι η επαρχία της Mήλου, με έδρα τη Mήλο, που περιλαμβάνει και τα νησιά Kίμωλο, Σίφνο και Σέριφο.

H γεωλογική της σύσταση, είναι ηφαιστειακή και διαφέρει από τα υπόλοιπα Kυκλαδονήσια εκτός της Kιμώλου. Δεν της έχει δώσει δάση, πλούσια βλάστηση, τρεχούμενα νερά ή ποτάμια. Tης έχει χαρίσει όμως χρώμα, το χρώμα της Mήλου· είτε με τις πολλές και όμορφες παραλίες, περισσότερες από 75, με τις λευκόχρυσες αμμουδιές και τα καταγάλανα νερά, είτε με τα λευκά, κόκκινα, κίτρινα ή μαύρα βράχια που δε συναντά κανείς στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.